Leżakowanie

Jedną z przyjemniejszych zapewne chwil, jakich dzieci doświadczają w przedszkolu, jest leżakowanie. Kiedyś, jeszcze w czasach, kiedy sama chodziłam do przedszkola, zwyczaj ten przyjęty był nawet jeszcze w zerówce (akurat uczęszczałam do takiego przedszkola, przy którym była zerówka, a nie przy szkole). Obecnie w przedszkolach wychodzi się z założenia, że leżakowanie to dobra sprawa, aczkolwiek raczej w grupach młodszych – głównie w maluchach, gdzie w zasadzie traktować je należy w kategoriach konieczności, ponieważ tak małe dzieci nie są w stanie całego dnia bez drzemki wytrzymać. A jeśli już, to musi to być naprawdę wyjątkowa sytuacja. Dzieci z reguły lubią leżakowanie, no bo o ile przyjemniej jest leżakować w większej grupie aniżeli samemu w domowym łóżeczku. Większość maluchów rzeczywiście zasypia, ale trafiają się dość oporne egzemplarze, które tylko udają, że śpią. Z powodu leżakowania właśnie małe dzieci przynoszą do przedszkola swoje pidżamki oraz poduszki, a niekiedy też i koce.