Stać w kącie

KiedyÅ› w przedszkolach oraz szkoÅ‚ach praktykowane byÅ‚o karanie niegrzecznych dzieci w ten sposób, że jeÅ›li coÅ› przeskrobaÅ‚y, to musiaÅ‚y odstać swoje w kÄ…cie. Teraz – w zwiÄ…zku z bardzo popularnym bezstresowym wychowaniem mÅ‚odzieży – odeszÅ‚o siÄ™ od takowych praktyk i jeżeli ktoÅ› siÄ™ źle zachowuje, to po prostu udziela mu siÄ™ nagany, zwraca siÄ™ uwagÄ™, czasami wpisywanÄ… do dzienniczka uczniowskiego (w mÅ‚odszych klasach szkoÅ‚y podstawowej). Stanie w kÄ…cie nie byÅ‚o dla ukaranego w ten sposób delikwenta niczym przyjemnym chociażby z tego wzglÄ™du, że na dÅ‚uższÄ… metÄ™ byÅ‚o to po prostu nużące zajÄ™cie. No i na dodatek nogi po jakimÅ› czasie zaczynaÅ‚y boleć, bo jak nauczyciel kazaÅ‚ komuÅ› maszerować do kÄ…ta, to nie na dziesięć czy piÄ™tnaÅ›cie minut, ale na godzinÄ™ albo nawet i dÅ‚użej. Winowajca musiaÅ‚ stać tyÅ‚em do caÅ‚ej klasy i siÄ™ nie odzywać, co nie byÅ‚o szczególnie Å‚atwym dlaÅ„ zadaniem. WylÄ…dować w kÄ…cie można byÅ‚o nawet za drobne przewinienia. W ten sposób uczono dzieci subordynacji oraz dyscypliny.