W naszych sklepach papierniczych można bez problemu kupić tak zwanÄ… glinÄ™ rzeźbiarskÄ…. Nie jest drogim artykuÅ‚em, opakowanie kosztuje jakieÅ› pięć, sześć zÅ‚otych, wiÄ™c nie jest to porażajÄ…cy wydatek. Tymczasem może to być naprawdÄ™ wspaniaÅ‚a zabawa – i to nie tylko dla dzieci. Można z niej Å›miaÅ‚o robić wisiorki, ozdoby stojÄ…ce, czy nawet pokusić siÄ™ o ksztaÅ‚towanie jej na specjalnym tÅ‚oczku albo o ksztaÅ‚towanie przy pomocy gipsowych form. Spectrum jej zastosowania jest zatem bardzo szerokie – co tylko twórcy wyobraźnia podpowie. Zabawa takÄ… glinÄ… wyrabia u czÅ‚owieka zdolnoÅ›ci manualne, dlatego również stosuje siÄ™ ja przy okazji różnych terapii zajÄ™ciowych. Lepiej robić z niej nieco grubsze przedmioty, bo te cienkie szybko pÄ™kajÄ…. Aby z nimi dalej pracować, muszÄ… przede wszystkim dobrze wyschnąć – jak dÅ‚ugo to potrwa, zależy od gruboÅ›ci przedmiotu. Dobrze jest zostawić taki przedmiot na kilka godzin przy jakimÅ› kaloryferze. Potem spokojnie można zabrać siÄ™ za ozdabianie, na przykÅ‚ad malowanie.

Jednym z bardzo czÄ™sto używanych sformuÅ‚owaÅ„ jest powiedzenie, że jacyÅ› ludzie sÄ… z tej samej gliny ulepieni. Być z tej samej gliny ulepionym to być taki jak ktoÅ› inny – wcale nie musi siÄ™ to odnosić do czÅ‚onków rodziny, może to dotyczyć dwojga zupeÅ‚nie obcych sobie ludzi. Ludzie z tej samej gliny ulepieni to ludzie majÄ…cy takÄ… samÄ… naturÄ™. CzÄ™sto ta prawdziwÄ… starajÄ… siÄ™ skrupulatnie ukryć przed caÅ‚ym Å›wiatem, ale z różnym skutkiem. Ulepieni z tej samej gliny ludzie myÅ›lÄ… w bardzo podobny sposób, a systemy ich wartoÅ›ci sÄ… bardzo do siebie zbliżone. Dlatego jeżeli takie osoby spotkajÄ… siÄ™, nie majÄ… wiÄ™kszego problemu z nawiÄ…zaniem kontaktu i bardzo szybko wytwarza siÄ™ miÄ™dzy nimi nić porozumienia. Dla przykÅ‚adu dwóch znajomych pracujÄ…cych na co dzieÅ„ w różnych firmach dorobiÅ‚o siÄ™ w nich bardzo wysokich pozycji. Obaj byli z tej samej gliny ulepieni, bo żaden z nich nie baÅ‚ siÄ™ ciężkiej, ale uczciwej pracy, a to, czego siÄ™ dorobili, zawdziÄ™czali przede wszystkim samym sobie i swemu wysiÅ‚kowi.

OkreÅ›lenie „kolos na glinianych nogach” nie jest może okreÅ›leniem, z którym spotkamy siÄ™ na co dzieÅ„, aczkolwiek od czasu do czasu można je gdzieniegdzie usÅ‚yszeć. Glina sama w sobie nie jest – jak wiadomo – materiaÅ‚em odpornym na dziaÅ‚anie Å›rodków mechanicznych. Jeżeli trzymamy w rÄ™ku gliniany przedmiot i go upuÅ›cimy, to na sto procent rozpadnie siÄ™ on na drobne kawaÅ‚eczki. Trudno wiÄ™c zatem o to, ażeby glina byÅ‚a na tyle dobra do tego, by utrzymać coÅ› dużego, nie ma na to najmniejszych szans. Zatem kolos na glinianych nogach jest owszem, czymÅ› bardzo wielkim, ale jednoczeÅ›nie niezwykle kruchym i maÅ‚o pewnym. Dla przykÅ‚adu o fuzji dwóch wielkich przedsiÄ™biorstw mówiÅ‚o siÄ™ już od dawna, trwaÅ‚y od dÅ‚uższego czasu rozmowy na ten temat. Firmy te postanowiÅ‚y poÅ‚Ä…czyć siÄ™ dlatego, że sytuacja każdego z nich nie byÅ‚a dość stabilna, a wedÅ‚ug analiz fuzja mogÅ‚aby zmienić takÄ… sytuacjÄ™. Jednak zdaniem niektórych taki interes to kolos na glinianych nogach – dobrze brzmi, ale jest bardzo niepewne.

Glina jest osadowÄ… skaÅ‚Ä…. W jej skÅ‚ad wchodzi mnóstwo substancji, takich jak dla przykÅ‚adu pewne mineraÅ‚y, nierzadko zawiera ona również w swoim skÅ‚adzie czÄ…stkowe iloÅ›ci innych skaÅ‚. W przyrodzie wystÄ™pujÄ… gliny o bardzo różnych barwach – kolor tej skaÅ‚y uzależniony jest od iloÅ›ci w niej pewnego skÅ‚adnika oraz stopnia jego utlenienia. Mamy zatem do czynienia z glinami czerwonymi, brunatnymi, żółtymi, szarymi czy szarozielonymi. Wykonane z niej przedmioty nie należą do trwaÅ‚ych, albowiem glina jest surowcem bardzo plastycznym. Poza tym wymaga również specjalnej obróbki. OdkÄ…d staÅ‚a siÄ™ materiaÅ‚em znanym ludzkoÅ›ci, wyrabiano z niej wszelakiego rodzaju naczynia – misy czy też jakieÅ› dzbany. Obecnie wiele wyrobów glinianych jest również wypalanych w specjalnie do tego przeznaczonych piecach – taka czynność ma na celu utrwalenie tych przedmiotów. Pewne odmiany gliny sÅ‚użą dla przykÅ‚adu do wyrobu pÅ‚ytek ceramicznych czy też ceramiki w ogóle. Ma ona zatem raczej dosyć ograniczone zastosowanie.

„Glina” to tytuÅ‚ jednego z polskich seriali. WyreżyserowaÅ‚ go WÅ‚adysÅ‚aw Pasikowski – odpowiedzialny miÄ™dzy innymi za „Krolla” i „Psy”, w zwiÄ…zku z czym można siÄ™ bez problemu domyÅ›lić, z czym bÄ™dziemy mieć do czynienia i jakiego rodzaju sÅ‚ownictwo bÄ™dzie padać z maÅ‚ego ekranu. Jest to serial oczywiÅ›cie jak najbardziej kryminalny. Pierwszy jego sezon polska telewizja emitowaÅ‚a w dwa tysiÄ…ce czwartym roku i byÅ‚o to bodajże dwanaÅ›cie odcinków. EmisjÄ™ drugiego sezonu zakoÅ„czono zaledwie parÄ™ miesiÄ™cy temu, bo wraz z poczÄ…tkiem lipca bieżącego roku. GłównÄ… rolÄ™ w serialu zagraÅ‚ Jerzy RadziwiÅ‚owicz, a oprócz niego mogliÅ›my na ekranie podziwiać także miÄ™dzy innymi Macieja Stuhra, Roberta GonerÄ™ czy tez UrszulÄ™ GrabowskÄ…. Serial opowiadaÅ‚ o policjancie zatrudnionym w wydziale zabójstw. Akcja toczy siÄ™ w Warszawie. Główny bohater nazywa siÄ™ Andrzej Gajewski. Pierwszy sezon i drugi sÄ… ze sobÄ… w jakimÅ› stopniu powiÄ…zane ze sobÄ…. Nasza polska telewizja ma w planach nakrÄ™cenie także i trzeciej serii.